Lehenik eta behin, eskerrak eman nahi dizkiogu Oscar Seoaneri  elkarrizketa honi erantzuna eta desgaitasuna duten pertsonen eta erakunde bultzatzaileen beharrei eta erronkei buruzko ikuspegi berrietara iristeko aukera emateagatik.

ERAGINTZA:  Down Sindromea Fundazioa erreferentziazko erakundea da euskal gizartean, adimen-desgaitasuna duten pertsonei laguntzeko. Konta iezaguzu erakunde horren helburuak.

Erakundearen Misioan islatzen dugun bezala, gure helburu nagusiak adimen- edo garapen-desgaitasuna duten pertsonen eta haien familien bizi-kalitatea hobetzea da, haien eskaeretatik abiatzen diren eta eskubide osoko pertsona gisa erabat gizarteratzen eta gizartean parte hartzen laguntzen duten kalitatezko laguntzak eskainiz.
Misioaren definizio horrek kolektibo horren errealitatearen behar guztiak hartzen dituela uste dugu, adin goiztiarretan estimulazioa eta nerabezaroaren aurreko etapan autonomia lantzen ditugulako. Bizi-eredu independenteetako prestakuntzarekin jarraituz, enpresa arruntetako prestakuntzarekin eta laneratzearekin jarraituz. Azkenik, kolektibo horren bizi-itxaropenak gora egin duenez, zahartze-etapa gogor lantzen ari gara.

ERAGINTZA: Zeintzuk dira eta nola baloratzen dituzu Eragintza Fundazioarekiko lankidetza esparruak?

Nire ustez lankidetza esparru garrantzitsuenak izan direnak azpimarratzearren, honako hauek nabarmenduko nituzke:
Duela 7 urtetik hona, EAEko FSDPVk eta Eragintza Fundazioak lankidetzan jardun dugu, edo, hobeto esanda, batez ere ahaleginak batu ditugu enpresa arruntean laneratzen laguntzeko, ECA -enplegu lagunduta-metodologiaren bidez ( bi erakunde horiek ECA Foroko kide baikara).
Bestalde, bi erakundeok unibertsitateko lan-inguruneetan prestakuntza jardunaldiak antolatu ditugu, gaixotasun mentala eta adimen desgaitasuna duten pertsonen errealitatea ezagutarazi ahal izateko.
Azkenik, eta 2017tik, memoriak huts egiten ez badit, desgaitasuna duten pertsonen bizi kalitatea hobetzeko helburuarekin, elkarrekin lan egin dugu BFAren Binklusion Programan.

Bi erakundeen arteko elkarlanaren balorazioa oso positiboa da eta harreman hori sendotzen eta jardun eremuak zabaltzen jarraitzea jarraituko dugu.

ERAGINTZA: Zure ustez, zeintzuk dira egungo erronkak desgaitasuna eta gaixotasun mentala duten pertsonen enplegua normalizatzen jarraitzeko.

FSDPVren ustez, erronka nagusiak honako hauek dira, desgaitasuna duten pertsonak ohiko jardunean sartzea normalizatzeko:

• Enpresak eta sindikatuak sentsibilizatzea: beharrezkoa da enpresek eta sindikatuek nagikerien errealitatearen berri izatea, modu diskretiboan. Gaur egun, eta hainbat hamarkadaz geroztik hirugarren sektoreko erakundeek egiten duten lanari esker, pertsona-multzo hori lan-gaitasunak garatzeko prestatuta eta prestatuta dago, eta, gainera, horretarako behar diren laguntzak ditu.
• Sektore publikoa: egia da azken 7 urteetan, eta batez ere foru-aldundiek eta udalek, kolektibo horientzako lan-eskaintza publiko espezifikoak garatu dituztela ( ez osasun mentalaren kasuan). Hori oso lehen urrats garrantzitsua izan da, baina beharrezkoa da sektore publikoa izatea desgaitasuna duten pertsonak ingurune arruntetan laneratzeko traktorea, eta legeek laneratze horiek erraztea, plaza erreserbatzeko kupoaz gain kolektibo horren gaitasunetara egokitutako eta egokitutako proba batzuk ezarriz.
• Prestakuntza: lan-munduan lekua egiteko funtsezko elementua. Gaur egun, desgaitasuna duten pertsonen kolektiboak gainerako biztanleek baino prestakuntza-datu askoz txikiagoak ditu. Uler dezagun prestakuntza ibilbideek egokituta egon behar dutela eta irisgarria izan behar duela pertsonen jarduera honetarako. Horrela, gainerako pertsonekin gertatzen den bezala, laneratzea egingarriagoa izango da, eta langileak eraginkorragoak.